Μανούλα, σταμάτα να αναβάλλεις την ευτυχία σου! Κατηγορία δημοσίευσης: Γενικά, Μητρότητα
Μανούλα, σταμάτα να αναβάλλεις την ευτυχία σου!
Θα είμαι ευτυχισμένη…όταν θα παντρευτώ.
Θα είμαι ευτυχισμένη…όταν αποκτήσω τα δικά μου παιδιά.
Θα είμαι ευτυχισμένη όταν χάσω όλα τα κιλά της εγκυμοσύνης.
Ή ίσως είμαι ευτυχισμένη όταν αποκτήσω μεγαλύτερο σπίτι.
Τότε θα είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα για όλους μας. Τα παιδιά θα έχουν μεγαλύτερο χώρο για παιχνίδι και μπορεί τότε να μην τα βλέπω με αυτό το κατσουφιασμένο γλυκό προσωπάκι να μου λένε: “Μαμά, βαριέμαι…Δεν ξέρω τι να παίξω!”
Έπιασα πολλές φορές τον εαυτό μου να έχω αυτές τις σκέψεις. Πάντοτε κοίταζα μπροστά για την επόμενη καλύτερη, για εμένα, κατάσταση. Είμαι άτομο που λατρεύει να σχεδιάζει το μέλλον, ενθουσιάζομαι και μόνο που το σκέφτομαι. Γεμίζω με προσμονή και ανυπομονησία, περιμένοντας τα όνειρά μου να πάρουν “σάρκα και οστά”. Ξέρω πως όταν χάσω τα κιλά της εγκυμοσύνης και τα παιδιά μου γίνουν λίγο μεγαλύτερα, τότε θα είμαι χαρούμενη και όλα θα είναι ευκολότερα. Και αν τα πράγματα δεν γίνουν έτσι; Και αν αυτά τελικά δεν φέρουν την χαρά και την ευτυχία που περιμένω;
Άρχισα να αντιλαμβάνομαι πως και τα κιλά να χάσω, και μεγαλύτερο σπίτι να αγοράσω, κανένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζω δεν θα λυθεί. Φαίνεται πως κάθε φορά που μια επιθυμία μου εκπληρώνεται, υπάρχει πάντα κάτι άλλο που σκέφτομαι ότι θα κάνει την ζωή μου ευκολότερη, καλύτερη και χαρούμενη. Τι είναι αυτό; Ποτέ δεν έμαθα την απάντηση. Κουράστηκα να εξαπατώ τον εαυτό μου, πιστεύοντας πως αυτά τα πράγματα και οι καταστάσεις θα με κάνουν χαρούμενη. Θα συνεχίσω να αγχώνομαι για το πώς φαίνομαι, ενώ τα παιδιά θα εξακολουθούν να τρέχουν σαν τρελά γύρω από τα πόδια μου.
Τις μέρες που πραγματικά ένιωθα χαρούμενη μητέρα, δεν προσπαθούσα για κάτι περισσότερο ούτε ευχόμουν τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Ζούσα μόνο τις στιγμές και ήμουν πραγματικά ευγνώμων για όλα αυτά. Βρήκα την ελευθερία στην μητρότητα και σταμάτησα να προσδοκώ άλλα πράγματα και καταστάσεις, σταμάτησα να ελέγχω τα πάντα και το κυριότερο, σταμάτησα να χρησιμοποιώ την λέξη “εύχομαι”.
Ξεκίνησα να βλέπω τα πράγματα πιο καθαρά και κατάλαβα ότι η μητρότητα είναι ένα υπέροχο ταξίδι που έχει τόσα πολλά να σου διδάξει. Για αυτόν τον λόγο έχω αφήσει πίσω μου τα αισθήματα της απογοήτευσης, της μνησικακίας και της σύγκρισης. Αντ΄αυτού αγκαλιάζω τη ζωή όπως είναι τώρα μέσα στην ακαταστασία από πεταμένα στο πάτωμα παιχνίδια και τα μικρά όμορφα πλασματάκια που τρέχουν γύρω μου φωνάζοντας…
Από μια μανούλα.
